Bezienswaardigheden op Bonaire

Bonaire staat niet bekend vanwege de vele bezienswaardigheden die je op het eiland aantreft. Over het algemeen vindt men dat de belangrijkste attractie zich onder de zeespiegel bevindt. De onderwaterwereld is de grootste attractie van Bonaire. Niet voor niets dat toeristen vooral kiezen om te gaan duiken of snorkelen als ze Bonaire bezoeken. Boven water is er echter ook wel wat te zien en te doen. Op deze pagina beschrijven we een redelijk deel van de bezienswaardigheden die je op het eiland Bonaire aantreft.

Bij gespecialiseerde bedrijven zoals GetYourGuide kun je entreetickets, tours en activiteiten op Bonaire bekijken en reserveren. Zo ben je zeker van jouw plaatsje tijdens je vakantie op Bonaire.

✅ gegarandeerde toegang / deelname
🎟️ skip-the-line tickets
📷 unieke ervaringen op Bonaire
💳 te reserveren zonder creditcard

entreetickets, activiteiten en tours op Bonaire via GetYourGuide

In het hart van Rincon vind je de Cadushy distilleerderij. Deze distilleerderij maakt sinds het jaar 2009 de unieke cactuslikeur waarbij behalve cactus ook limoen gebruikt wordt om de zonnige smaak van Bonaire in een alcoholhoudende drank te krijgen. Behalve de Cadushy of Bonaire likeur maakt men hier ook de volgende likeuren: Calbas of Curaçao, Gold of Statia, Spices of Saba, Kukuï of Aruba en Orange of Orange. De eerste vier representeren de tradities en smaken van vier andere eilanden die tot de Nederlandse Antillen behoord hebben. De laatste is een speciale likeur voor het Oranjehuis die gebaseerd is op Oranjebitter. Leuk feit is dat Willem-Alexander en Maxima zelf op 30 oktober 2011 de Cadushy distilleerderij op Bonaire bezochten en genoten hebben van deze oranjelikeur. Je kunt de distilleerderij drie dagen in de week bezoeken. Van maandag tot en met vrijdag kun je tussen 10:00 en 17:00 uur hun producten proeven aan de gezellige tuinbar en word je getoond hoe dat de Cadushy likeur gemaakt wordt. In de schaduwrijke tuin met calabasbomen kun je vervolgens nog van een drankje genieten.

Meer info op de officiële Cadushy website

Op de weg van het Gotomeer naar Rincon ligt restaurant Posada Para Mira. Dit restaurant ligt aan de rand van de bebouwde kom van Rincon. Wie van de traditionele Bonairiaanse keuken wil genieten die kan dat hier doen. Men zegt dat Posada Para Mira voor toeristen de beste plek op het eiland is om typisch Bonairiaanse gerechten zoals sòpi (soep) of stobá (stoofschotel) te eten. Wij hebben hier zelf de leguanensoep (pas op voor de botjes) en stoofschotel van geitenvlees op. Vooral dit laatste gerecht heeft diepe indruk gemaakt vanwege de intense smaak die het langzaam gegaarde vlees gekregen heeft. Als je bij Posada Para Mira gaat eten krijg je het prachtige uitzicht over de vallei en Rincon er gratis bij.

Ooit hebben de Spanjaarden ezels meegenomen naar Bonaire. Deze dieren waren bedoeld om te helpen bij het transporteren van zout. Op het moment dat machines dat werk over begonnen te nemen werden de ezels afgedankt. Zij lopen sindsdien al eeuwen vrij over het eiland rond. De grote hoeveelheden ezels in combinatie met een toenemend aantal auto’s resulteerde de afgelopen decennia in veel ongelukken tussen ezels en het overige verkeer. Om de dieren in bescherming te nemen en om de hoeveelheid ezels te reguleren is er een ezelopvang gekomen.

De stichting heeft een terrein ter grootte van zo’n zestig voetbalvelden ter beschikking waar naar schatting zo’n zeshonderd ezels leven en verzorgd worden. Deze Donkey Sanctuary biedt de dieren een beschermde leefomgeving, helpt bij het reguleren van het aantal dieren en geeft voorlichting. Als toerist kun je de Donkey Sanctuary tegen betaling bezoeken. Met je auto, fiets of brommer kun je een route door het park afleggen waarbij de nieuwsgierige en absoluut niet schuwe dieren graag een kijkje bij je komen nemen. Je kunt onderweg ook vanuit de uitkijktoren de dieren bewonderen. Aan het einde van de route bezoek je een beschermd stuk waar de ezels tijdelijk leven die extra aandacht nodig hebben.

Meer info op de officiële website van de ezelopvang

De slavenhuisjes van Bonaire zijn één van de meest bekende elementen van het eiland. Deze kleine huisjes zijn in 1850 gebouwd zodat slaven konden overnachten vlakbij de zoutpannen waar ze overdag werkzaam waren. Tot die tijd moesten ze helemaal naar Rincon lopen om met een dak boven het hoofd te slapen. Omdat Rincon op maar liefst 6 tot 7 uur lopen lag deden de slaven dat alleen maar op zondag. De rest van de tijd sliepen ze in de buitenlucht. De slavenhuisjes werden gebouwd van koraalsteen en hebben een hoogte van slechts anderhalve meter. De open deuringangen en de kleine open ramen zijn kenmerkend voor deze kleine slaapplaatsen waarin twee tot zes slaven per huisje sliepen. In 1863 verloren de slavenhuisjes hun functie door de afschaffing van de slavernij op Bonaire. De slavenhuisjes bij Witte Pan en Oranje Pan zijn tegenwoordig beschermde monumenten. Je kunt ze gratis bezoeken.

Het Terramar Museum vind je in het hart van Kralendijk. Een bezoek aan het museum begint met een reis door zevenduizend jaar historie van Bonaire en de andere Caribische eilanden. Door middel van een duidelijke tijdlijn vol foto’s, afbeeldingen en verklarende teksten wordt er een duidelijk beeld gegeven over de historie van het eiland en de andere eilanden van de Nieuwe Wereld. In het museum zijn natuurlijk ook verschillende objecten tentoongesteld uit het verleden van Bonaire. Het is geen groot museum, maar wel een goed museum waardoor het zeker een bezoekje waard is.

Meer info op de officiële website van het Terramar Museum

Aan de zuidwestelijke kust van Bonaire zie je vier obelisken verspreid staan. Deze vier obelisken hebben vier verschillende kleuren: rood, wit, blauw en oranje. Er is weinig oplettendheid nodig om te realiseren dat dit de kleuren van de Nederlandse vlag aangevuld met het oranje van het koningshuis zijn. Deze vier obelisken stonden bij de vier verschillende pannen aan de Bonairiaanse kust: rode pan, witte pan, blauwe pan en oranje pan. De kleuren waren belangrijk ter navigatie. De ruim tien meter hoge stenen obelisken waren vanaf zee duidelijk te zien, waardoor schepen die zout kwamen halen goed konden zien waar ze moesten zijn. Het zijn dus navigatiebakens uit de negentiende eeuw. Tegenwoordig zijn het beschermde monumenten die goed onderhouden worden.

Aan de oostlust van Bonaire ligt de Lacbaai. De verkorte naam Lac wordt op Bonaire meer gebruikt voor deze lagune met ondiep water. Deze baai heeft verschillende functies. Een groot deel van de baai is omringd met mangrovebos. De mangrove is een belangrijk leefgebied voor watervogels, reptielen en andere dieren.  Aan de noordkant van Lac Bay heb je een koraalstrand, Cai, waar het op zondag vrij druk is door de lokale bevolking. Het zuidelijke strand, Sorobon Beach, is altijd vrij druk. Dat komt door de vele windsurfers die hier op het ondiepe water komen windsurfen. De continu aanwezige aanlandige wind zorgt voor perfecte surfomstandigheden. Leren windsurfen kan hier via de windsurfschool van Jibe City.

Je mag niet op eigen houtje de mangrove in. Dat kan alleen maar onder begeleiding. Dat doen ze omdat de Lacbaai en de mangrove een beschermd gebied is. Je kunt onder begeleiding kajakken door de mangrove. Het aantal toeristen dat hier aan deel kan nemen is beperkt. Op de website van het Mangrove Info Center vind je alle info over de kajaktochten.

Het Gotomeer is een enorm zoutwatermeer (saliña) in het noordwesten van Bonaire. Het meer ligt binnen de grenzen van het Washington Slagbaai Nationaal Park, maar je hoeft dit nationale park niet te bezoeken om een mooi zicht op het meer te hebben. Sterker nog, vanuit het nationale park zelf lopen er geen routes naar het Gotomeer. Het meer is een belangrijk leefgebied voor de flaimgo’s. Het beste zicht op het Gotomeer heb je vanaf het observatiepunt. De parkeerplaats zelf biedt al een mooi uitzicht, maar wie de pakweg 30-40 traptreden naar boven neemt die heeft het beste uitzicht op het meer en de mooie omgeving.

Langs de ruigere noordoostkust vind je meerdere boca’s. Een boca is een inham of baai. Hier bij Boca Onima kun je goed zien hoe de combinatie van zeewater, golven en wind invloed heeft op het landschap. Hier beuken de golven vrijwel continu in op de rotsen waardoor de zee soms stukjes of grotere stukken rots af laat brokkelen. Op de zwakste punten ontstaan van inhammen zoals Boca Onima. Als je over de onverharde wegen naar deze plek rijdt dan heb je meteen een mooi beeld van hoe de vrijwel ongerepte natuur aan deze kant van het eiland eruit ziet. Wat wel duidelijk door mensen toegevoegd is zijn de enorme windmolens die aan deze kant van Bonaire staan. De wind die hier waait kan natuurlijk prima omgezet worden naar duurzame energie om op het eiland te gebruiken.

De hoofdstad Kralendijk is natuurlijk ook een bezienswaardigheid op zich. Een bezoek aan het stadje zelf mag niet ontbreken aan een vakantie op Bonaire. De naam Kralendijk zou een directe verbastering zijn van ‘koraaldijk’ of ‘koralendijk’ waarmee er direct verwezen wordt naar de grote hoeveelheden koraal die hier voorkomen.Met ongeveer dertienduizend tot veertienduizend inwoners zou Kralendijk naar onze begrippen amper een stad te noemen zijn. Alle functies die bij een (hoofd)stad horen zijn echter aanwezig. In de stad kun je winkelen, uit eten, overnachten en genieten van verschillende bezienswaardigheden, historische gebouwen en monumenten zoals natuurlijk het zeventiende-eeuwse Fort Oranje. Als er cruiseschippassagiers aanwezig zijn is het Plaza Wilhelmina (Wilhelminaplein) extra levendig door een sfeervolle markt die hier dan georganiseerd wordt.

Meer info over Kralendijk

Ongeveer twintig procent van het eiland Bonaire wordt in beslag genomen door het Washington-Slagbaai Nationaal Park. Het betreft de noordwestelijke punt van Bonaire. Dit beschermde natuurpark laat Bonaire van haar mooiste kant zien. Hier kun je de diversiteit van het landschap en de fauna van het eiland op je gemak aanschouwen. Dat kan overigens alleen maar tegen betaling. Bij de entree van het park wordt er gecontroleerd of je in het bezit bent van een geldig Stinapa e-Ticket, waarna je twee verschillende routes door het park kunt rijden. De ene duurt ongeveer 1,5 tot 2 uur, voor de grootste route moet je zeker 2,5 tot 3 uur uittrekken. Dit is exclusief de tijd die je op verschillende plekken stopt om foto’s te maken of te gaan snorkelen of duiken. In het park kun je genieten van betoverende stranden, een paar soorten zeeschildpadden en allerlei landdieren zoals hagedissen, leguanen, ezels, koeien en geiten.

Meer info over Washington-Slagbaai Nationaal Park

Het dorp Rincon was ooit de eerste plek op Bonaire waar een nederzetting ontstond. Feitelijk is Rincon daardoor jarenlang de ‘hoofdstad’ van het eiland geweest. Tegenwoordig is Rincon het voorbeeld van hoe het Caribische leven op Bonaire er uit ziet. Hier geen fancy hotels of winkelstraten die zich op toeristen richten, maar het pure leven dat vooral door locals geleefd wordt. De Cadushy distilleerderij wordt geregeld door toeristen bezocht, die tijdens hun rondrit over het eiland vaak ook een wandeling door Rincon maken.

Meer info over Rincon

Op verschillende plekken op Bonaire kun je overblijfselen zien die het bewijs van vroegere bewoning door indianen bewijzen. Op verschillende locaties op het eiland kun je grotschilderingen en tekeningen bekijken die ooit door vroegere bewoners aangebracht zijn. Wetenschappers zijn het er inmiddels over eens dat de grotten geen woonplekken waren voor de indianen. Hoogstwaarschijnlijk hadden deze plekken een religieuze functie of dienden ze als offerplaats. Er zijn meerdere plekken waar je deze roodbruine schilderingen kunt zien. De beste plek is bij Boca Onima. Deze plek staat door middel van borden duidelijk aangegeven. De rotstekeningen zijn vrij toegankelijk. Om ze echter tegen vandalisme te beschermen zijn de tekeningen wel met een traliewerk afgeschermd.

Voor de kust van Bonaire, ter hoogte van Kralendijk, ligt het eilandje Klein Bonaire. Het is een onbewoond koraaleiland dat tot 1999 in particuliere handen was om vervolgens toegevoegd te worden aan het Bonaire National Marine Park. Klein Bonaire wordt omringd door koraal, waardoor het een uitstekende bestemming is om te snorkelen of te duiken. Hoewel Bonaire al een prima duikbestemming is, is Klein Bonaire de overtreffende trap dankzij het aanwezige koraalrif. Dit is het beste wat Bonaire te bieden heeft op het gebied van onderwaterwereld.

Met uitzondering van een kleine vuurtoren, wat ruïnes van slavenhutten en enkele schuilhutten van vissers is er geen bebouwing te vinden op Klein Bonaire. Als je naar Klein Bonaire gaat om te wandelen of te zonnen dan moet je daar wel rekening mee houden. Om Klein Bonaire te bereiken gebruik je een watertaxi die vanaf verschillende plekken in Kralendijk vertrekken.

De zoutwinning is jarenlang de belangrijkste bron van inkomsten geweest op Bonaire. Miljoenen kilo’s aan zout zijn er in de loop der tijd gewonnen op de zoutpannen van Bonaire. Na de afschaffing van de slavernij op Bonaire stopte de zoutwinning niet zoveel jaren later. Het was niet meer lucratief genoeg. In 1969 startte het Nederlandse bedrijf Koninklijk Zout Organon (voorloper van AkzoNobel) weer met het op grote schaal winnen van zout. Het Canadese bedrijf Cargill nam in 1996 het stokje over. Tegenwoordig geschiedt de zoutwinning in principe nog op dezelfde wijze als vroeger: zout zeewater wordt gedroogd totdat je zout overhoudt. In tegenstelling tot vroeger is het verzamelen en vervoeren van het zout geen mensenwerk meer. Dit gebeurt machinaal. Dit veroorzaakt wel enorme witte zoutbergen die een plaatje zijn om te zien in het landschap van Bonaire. Dat komt vooral door de purper gekleurde zoutvelden die er omheen liggen. Deze kleur wordt veroorzaakt door de Halobacteriën die aanwezig zijn in de zoutpannen.

Op Bonaire zijn er verschillende uitkijkpunten die je een mooi uitzicht over het eiland bieden. De lokale naam voor uitzicht of uitkijkpunt is ‘seru’. Op Bonaire vind je vier verschillende uitkijkpunten: Uitkijkpunt Gotomeer, Uitkijkpunt Altamira Ujo, Uitkijkpunt Kaya Para Mira en Uitkijkpunt Seru Largu. Deze zijn alle vier met de auto te bereiken. De berg Brandaris biedt ook een heel mooi uitzicht over het eiland, maar die moet je persé te voet beklimmen. Als je via de kronkelige wegen Seru Largu bereikt hebt dan kun je via een fraai aangelegd uitkijkterras genieten van een panoramisch uitzicht op onder andere Kralendijk, maar ook op andere delen van het eiland. Het gezicht van Seru Largu wordt bepaald door een groot monument: het Millennium Monument. Op de top van dit monument staat een groot wit kruis, Dat komt omdat de Raad van Kerken verantwoordelijk is voor de aanleg van het Millennium Monument.